MIMIK heeft ook een heel tof programma in het kader van de IJsselbiënnale. Voel je welkom om korte films, een bijzondere expositie en een theatervoorstelling te beleven. Lees hier meer over op deze pagina!
De IJsselbiënnale is een internationale kunstroute langs de IJssel. Een manifestatie die gaat over de verhouding tussen mens en landschap. Het thema van de IJsselbiënnale 2021 is de impact van klimaatverandering op het landschap. Onder de titel 'Tij, Tijd en Tijdelijkheid' hebben professionele kunstenaars uit binnen-en buitenland speciaal voor de IJsselbiënnale een kunstwerk of installatie gemaakt.
Sinds 2013 werkt beeldend kunstenaar Esther Kokmeijer jaarlijks aan boord als expeditiegids en fotograaf in Antarctica en de Arctic. In het kader van de IJsselbiënnale vertonen we twee van haar films, die ze daar maakte: Stillness I en Stillness II. Beide films hebben een soundtrack die is gemaakt door Rutger Zuydervelt (Machinefabriek). Voor deze speciale gelegenheid zal Rutger Zuydervelt live een nieuwe soundtrack spelen bij beide films.
Garage begon als miniatuur keukentafelvoorstelling voor tijdens de lockdown. Speciaal voor de IJsselbiënale maakt TAMTAM objektentheater een theaterversie met filmische close-ups van live gemixte miniatuurcameraatjes op een groot scherm.
Roelie Zanting maakte vanaf 14 juni 2012 3 jaar lang bijna dagelijks een foto op een vast tijdstip, vanaf een vast punt op de spoorbrug in Deventer. Zo ontstond een tijdbeeld. De eerste foto toont het begin van de verandering van het stukje land tussen de wijk waar ze woont en de rivier de IJssel. Door Ruimte voor de Rivier ziet dit voor haar vertrouwde stukje land er nu heel anders uit. Ze begon met fotograferen om niet te vergeten hoe het was, vanuit betrokkenheid. Zonder ideeën over het eindproduct. Gewoon registreren. Nu staan de beelden achter elkaar, in de vorm van een animatie en een boekje. De muziek bij deze animatie is van Karel Tadema.
Terwijl de tijd verstrijkt droogt een plas water langzaam op. De watervlek krimpt en veranderd van vorm. Net voordat het water totaal verdampt is wordt het proces stil gezet. De nieuwe vorm van de watervlek word vergroot en nagemaakt met nieuw water. Dit proces herhaald zich en met deze interventie wordt het leven van de vlek kunstmatig verlengd waardoor er nieuwe vormen zichtbaar worden die anders nooit hadden kunnen ontstaan. www.johanrijpma.nl
Een cilindervormige beker valt en breekt in stukken. Ieder frame van deze opname wordt vervolgens handmatig vertaald naar een keramische laag die gemaakt is van de overblijfselen van de gebroken beker. Al deze lagen worden verticaal geordend en aan elkaar gelijmd zodat er een nieuw object ontstaat. Maar terwijl deze vorm ontstaat verschuift de zwaartekracht waardoor ook dit nieuwe object zal vallen en breken. Deze cyclus blijft zich herhalen door destructieve momenten te vertalen naar hoger dimensionale vormen. www.johanrijpma.nl
Vanuit alle richtingen trekt de zwaartekracht aan de scherven van een brekend bord. Terwijl de stukken van de plaat uitzetten in de ruimte, proberen elastische snaren ze weer samen te trekken. Een zichzelf herhalende cyclus van vallen en terugtrekken volgt uit de positie van het dode punt van elk stuk. Ook al lijkt deze uitdijing van materie nooit te eindigen, de nieuwe verbindingen lijken alle fragmenten te verenigen tot een herinnering aan de oorspronkelijke vorm.
Op de 1e verdieping zie je het werk van Martijn Hage over het samenspel tussen water en land.
De diefstal van twee kapitale schilderijen is het begin van een onwaarschijnlijke vriendschap. Aan de hand van bewakingscamerabeelden spoort de gedupeerde kunstenaar de drugsverslaafde dief van haar werk op en confronteert hem in de rechtbank. Als compensatie vraagt ze hem te poseren voor een portret. De schilderssessies gaan gepaard met diepgaande gesprekken en er ontstaat een bijzondere band.
