Sasha (13) is na de dood van haar moeder kwaad op haar verdriet. Ze vindt het ook vreselijk dat haar vader zo moet huilen. Daarom bedenkt het dappere meisje een plan. Ze weet hoe ze tranen kan tegenhouden, ze knipt haar haar af en besluit standup-komiek te worden, zodat ze haar vader weer kan laten lachen. Ontroerend, intens maar ook met humor.
De dood van haar moeder (zelfmoord, zoals later blijkt) doet de 13-jarige Sasha veel pijn, en ze vindt het vreselijk haar vader te zien huilen. Als daad van verzet weigert ze te rouwen. Vastbesloten bedenkt ze een to do-lijst om het leven weer beter te maken. Op nummer één: haar haar afknippen. Op nummer vier: standup-komiek worden, zodat ze haar vader kan laten lachen.
Genuanceerd uitgewerkte karakters en een dragende rol van Sigrid Johnson (Sasha) maken dat dit gecompliceerde psychologische proces over acceptatie op een natuurlijke manier dichtbij komt. Van ongemak bij de psycholoog en herinneringen aan haar moeder tot de gespannen verhouding met haar vader en de steun van vrienden. Lichte momenten sluiten naadloos aan bij de aangrijpende en serieuze kanten van dit bijzondere coming of age-verhaal, zonder moralisering of uitleggerij en met een hoopvol einde. Genoeg kwaliteiten om op de Berlinale 2022 als beste film van Generation Kplus bekroond te worden.
