Terwijl in Den Haag wordt gerept over een nieuwe bestuurscultuur, is de opkomst bij de gemeenteraadsverkiezing historisch laag. Een veelgehoorde verklaring hiervoor is de kloof die de burger ervaart ten opzichte van de politiek. Het vertrouwen is ver te zoeken dankzij het ontluisterende toeslagenschandaal, het zwalkende coronabeleid en de diepe woningcrisis waar we ons in vinden.
MIMIK gaat, in samenwerking met De Balie, terug naar de basis. Dat doen we door te praten over de grondwet; een serie heldere, fundamentele beloftes van de overheid aan haar burgers. In een reeks gesprekken gaan we terug naar deze afspraken. Want wat hebben we ook alweer afgesproken? En hoe sterk staan die beloftes nog? Kan de grondwet ons meer grip op ons bestaan bieden en hoe dan?
In De Belofte verkennen we actuele thema’s langs de lijnen van de grondwet. Zodat jij na afloop, gewapend met feiten, heldere kaders en frisse ideeën, weer deel kunt nemen aan het gesprek dat vooral over jou wordt gevoerd.
De Belofte wordt gemaakt door MIMIK i.s.m. De Balie
Programmeur:
Ischa den Blanken
Redactie:
Karijn Kats
Albert Reinink
Job Huisman
Anton van Amersfoort
Karel Smouter
De Belofte wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Wesselings-van Breemen en Gemeente Deventer.
Tijdens een avond De Belofte duiken we een actueel thema in met een kundig en kritisch panel. Moderator Oscar Kocken bewaakt de kaders en vormt de brug tussen expert en publiek. Als publiek mag je actief meepraten over de thema's, maar je bent ook welkom als je alleen komt om te luisteren.
Elke avond bevat ook een relevante culturele impuls waarin een kunstenaar, schrijver of artiest op het thema reflecteert.
Op de avond zelf is er een livestream beschikbaar van het programma.
Hoewel het uiteraard een stuk spannender en levendiger is wanneer je als publiek live aanwezig bent, wil MIMIK de besproken thematieken, problemen en oplossingen zo breed mogelijk beschikbaar maken. Daarom is ook een week na afloop van het programma, de stream beschikbaar op de website.
In de eerste editie van De Belofte is artikel 22 van de grondwet behandeld: ‘Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid.’ De overheid belooft ons dat voldoende woongelegenheid een voorwerp van zorg is. Toch bevinden we ons midden in een significante wooncrisis. De overheid spreekt wel degelijk haar zorgen uit over de wooncrisis, maar zorgt zij ook voor oplossingen? Mogen wij dat, op basis van de Grondwet, überhaupt van haar verwachten?
Bekijk het debat via de onderstaande button terug.
Met artikel 20 van de grondwet belooft onze overheid werk te maken van de spreiding van welvaart en het garanderen van een mate van bestaanszekerheid voor haar burgers. Toch lezen we in het regeerakkoord dat bijna een derde van de Nederlanders financieel kwetsbaar is, vielen er disproportioneel veel coronadoden onder de laagste inkomensgroepen, is de kloof tussen arm en rijk alleen maar toegenomen en zullen mensen met een lage sociaaleconomische status gemiddeld 6 jaar eerder sterven.
Bekijk het debat via de onderstaande button terug.
“Je mag tegenwoordig ook niks meer zeggen!”
of
“nou, dan zal ik wel weer gecanceld worden…”
Het zijn uitspraken die sinds een paar jaar in toenemende mate de kop op steken in het publieke debat. Het zijn de symptomen van een verhit gesprek; overal klaagt en waarschuwt men dat de vrijheid van meningsuiting onder druk staat. En toch klinken er ook steeds stevigere stemmen die pleiten voor het gebruik van een meer inclusieve taal, dat uitingen op sociale media aan banden moeten worden gelegd, dat sommige omroepen niet langer gevaarlijke theorieën zouden mogen verspreiden op de staatszender en dat politici moeten worden aangesproken op ongegronde en opruiende uitspraken. Men voelt de noodzaak om te benadrukken dat ‘vrijheid’ niet hetzelfde is als ‘vrijblijvendheid’ en dat een gezond publiek debat het onderscheid tussen die twee termen streng handhaaft.
In het derde programma van De Belofte buigen we ons dan ook over artikel 7 van onze grondwet. In hoeverre wordt taal ingezet om de onvrijheid van bepaalde groepen mensen te vergroten, hoe reguleer je een grondrecht opdat deze voor zoveel mogelijk mensen wordt gewaarborgd en waar slaat regulering om in censuur?
Jacobine Geel zal plaatsnemen in het panel. Als voorzitter van Het College van de rechten van de Mens maakte zij artikel 7 van onze grondwet, over de vrijheid van meningsuiting en het censuurverbod, het thema van het jaarverslag. Hierin benadrukten het college dat de manier waarop journalisten, opiniemakers, politici en wetenschappers worden aangepakt en bedreigd onze acute aandacht en zorg verdient.
Ook sluit schrijver Rik Smits aan. Als auteur van het pas verschenen boek The Art of Verbal Warfare schept hij de kaders waarbinnen we over artikel 7 kunnen spreken. Hij zal ingaan op de verschillende functies van taal, over de verhouding tussen taal en macht en hoe taal ingezet kan worden als instrument en wapen.
Zihni Özdil (historicus en publicist) en Lev Avitan (woordkunstenaar) schuiven vanuit hun rol als "mening-uiters" aan om de adviezen van de het College te bespreken. Met hen onderzoeken we de grens tussen regulering en censuur.
Bekijk het debat via de onderstaande button terug.
De Belofte gaat, in coproductie met Raad voor het Openbaar Bestuur, op zoek naar het midden:
hoe vergroten we het wederzijds begrip tussen stad en platteland?
Protestacties met tractoren, hooibalen die naast de snelweg in brand worden gestoken, blauw-wit-rode vlaggen wapperend door het hele land. Boeren protesteren tegen de aangekondigde stikstofmaatregelen, gesteund door een groot deel van de Nederlandse bevolking. Maar ze voelen zich niet serieus genomen door stedelingen, die hoofdschuddend de protestacties aanschouwen. Wederzijds begrip is ver te zoeken: waarom wordt er niet naar elkaar geluisterd, en waar komen die sterke emoties vandaan?
De protestacties van de Nederlandse boeren illustreren de groeiende afstand tussen stadsbewoners en burgers uit landelijke gebieden. De verschillende belangen en belevingswerelden drijven steeds meer uit elkaar en het publieke debat verhardt, omdat bevolkingsgroepen in toenemende mate zelfgekozen nieuws volgen en vooral praten met gelijkgestemden. Zo ontstaan er afgeschermde bubbels, waarbij de ruimte voor dialoog ontbreekt. Wat vertellen de boerenprotesten ons over de kloof tussen stad en platteland? En wat betekent dit voor de Nederlandse samenleving?
In het licht van de Maand van het Gezag van de Raad voor het Openbaar Bestuur gaan we hierover in gesprek bij MIMIK in Deventer. Een avond over hoe we weer mét in plaats van óver elkaar kunnen praten. Met o.a. Katrien Termeer (Hoogleraar bestuurskunde Universiteit Wageningen), Karel Smouter (Journalist en oud-correspondent Oost-Nederland NRC & auteur van het boek: Blauw Wit Rood) & Ad Verbrugge (Filosoof en essayist).
Bekijk het debat via de onderstaande button terug.
In artikel 23 van onze grondwet is het recht opgenomen voor bijzonder onderwijs. Op die manier waarborgt onze overheid de toepassing van alternatieve visies op welke vorm van onderwijs het beste aansluit bij de behoeftes van de nieuwe generatie.
Desalniettemin trekt de onderwijsinspectie aan de bel. Het huidige onderwijsstelsel is volgens hen niet alleen toe aan reparatie maar aan een fundamentele renovatie. De maatschappelijke problemen die onze samenleving op scherp zetten - kansenongelijkheid, discriminatie, segregatie, radicalisering, individualisering en afnemende geestelijke gezondheid – schijnen als gevolg van ons huidige educatieve systeem alleen maar te worden aangewakkerd.
Bijzonder onderwijs speelt hierin een aanzienlijke rol. Door de verzuiling van het onderwijsaanbod in privé, speciaal, religieus en vrij onderwijs worden kinderen op naar binnen gekeerde instellingen tot wasdom gebracht. En met de komst van de Renaissance school is de keuze voor onderwijs zelfs tot politieke keuze verworden.
In dit licht organiseert De Belofte een avond over onderwijs. We stellen onszelf een pittige gewetensvraag: heeft het grondrecht op bijzonder onderwijs haar doel voorbijgestreefd? Is er een renovatie van het openbaar onderwijs te bedenken die de noodzaak voor bijzonder onderwijs opheft? Met andere woorden: wordt het tijd om het grondrecht op bijzonder onderwijs af te schaffen?
Bekijk het debat via de onderstaande button terug.
