McQueen creëert twee in elkaar grijpende portretten: het ene toont van deur tot deur de nazi bezetting die de stad nog steeds achtervolgt, het andere is een levendige reis door de laatste jaren van pandemie en protest. Wat naar voren komt, is zowel verpletterend als hoopgevend, een verreikende meditatie over geheugen, tijd en wat er in het verschiet ligt.

Deze film wordt vertoond met pauze.