De pater familias heeft een zakenimperium opgebouwd, is puissant rijk en ligt op sterven. Zijn kinderen zijn allemaal opgetrommeld om naar het ouderlijk huis te komen en er is een enorme erfenis te verdelen. De harde hand van de autoritaire vader heeft ervoor gezorgd dat zijn kinderen de afstand tot hem letterlijk zo groot mogelijk hebben gemaakt, dus ze moeten wel blijven logeren in het grote, kille huis. 

In afwachting van de laatste zucht is er tijd voor bekentenissen, gekonkel en oude vetes. 
De vraag is of het sterven van de oude vader de familie dichter bij elkaar heeft gebracht, of juist nóg verder van elkaar heeft verwijderd. 

Naast de familie anekdote gaat het in deze nieuwe toneeltekst (geschreven door Magne van den Berg) ook over taal, over wat je niet kunt zeggen en de pijnlijke absurditeit van heel erge gebeurtenissen. Het is een treurige familiegeschiedenis, maar juist daar waar diepe treurigheid is, valt altijd wat te lachen. Om met van ‘t Reve te spreken: ‘de echte tragiek moet je verpakken in een berg sarcasme en humor, anders kan het niet.’

Lees de recensie van de Theaterkrant!

Na afloop staat er een drankje voor je klaar.