In Housewitz onderzoekt dochter en filmmaakster Oeke Hoogendijk waarom haar moeder Lous al tientallen jaren weigert haar huis uit te gaan. Lous is een typische "Jiddische mama", een excentrieke, slimme, dwingende moeder met een snijdend gevoel voor humor. In haar eigen gecreëerde isolement reist ze via haar tv's en computers de hele wereld over. Nachtenlang kijkt ze naar het programma die Schönste Bahnstrecken om de terugkerende nachtmerries op afstand te houden. Nachtmerries die haar telkens terugvoeren naar de dag waarop ze als Joods meisje uit huis werd gehaald en op transport gezet. Tegen het eind van haar leven doet Lous de deur open en laat haar dochter met haar camera’s binnen. De filmmaakster probeert zo de beklemmende situatie te doorbreken door haar moeders binnenwereld te ontrafelen. Housewitz is een tragikomische film over hoe een oorlog doorwerkt in een familieleven en is Hoogendijks meest persoonlijke film tot nu toe. De film toont - op Hoogendijks bekende geestige wijze - de pogingen van een dochter die contact probeert te maken met haar door oorlogsleed getraumatiseerde moeder.