Het verhaal van de vijftiende-eeuwse heldin Jeanne d’Arc is al vele malen op film verteld, maar nooit zo excentriek en experimenteel als hier door Bruno Dumont. In de schurende musical Jeannette toonde Dumont al haar jeugdjaren en roeping door God. Deze opvolger, opnieuw geïnspireerd door de geschriften van de katholieke dichter Charles Péguy, draait om het einde van haar leven. Nadat ze het Franse leger tijdens de Honderdjarige Oorlog naar een zegetocht heeft geleid, volgt een proces waarin ze wordt beschuldigd van ketterij.
Dumonts minimalistische vertelling draait niet om de historische feiten, maar trekt ons Jeanne’s hoofd in. De Franse nationale heldin, die in werkelijkheid negentien was toen ze tot de brandstapel werd veroordeeld, wordt gespeeld door de twaalfjarige Lise Leplat Prudhomme, de jongste van de twee actrices die in Jeannette de titelrol speelden. Het zet de kinderlijke onschuld van Jeanne d’Arc des te sterker af tegen de starre striktheid van de groep oude mannen die over haar oordeelt.