“Moeder trouwde een foto van vader,” is de openingszin van deze intieme film die op het IDFA van 2020 de prijs voor beste lange documentaire heeft gewonnen. Het blijkt geen dichterlijke vrijheid van maker Firouzeh Khosrovani. Haar moeder Tayi trouwde in Teheran letterlijk met een portret van Hossein, omdat hij als student radiologie in Zwitserland niet zomaar kon terugreizen naar zijn thuisland Iran. In voice-over horen we, naast Khosrovani’s commentaar, voorgelezen brieven en herinnerde gesprekken tussen haar ouders. In beeld zien we intussen foto’s en videomateriaal uit het familiearchief. Die intieme flarden worden afgewisseld met gestileerde shots van het ouderlijk huis van de maker van voor haar geboorte en tijdens haar kindertijd, waar zich in de wisselende inrichting telkens subtiel de nieuwe fases aftekenen – zowel in het huwelijksleven van haar ouders als in de Iraanse samenleving.