Wat volgt is een serie raadselachtige ontmoetingen met zijn onstabiele vriendin Agatha, onvoorspelbare buren en politie en uiteindelijk een twee meter grote sprinkhaan. In zijn tweede film, The Kiss of the Grasshopper, schetst Elmar Imanov een duistere, steeds mysterieuzere zoektocht door verlies, rouw en onverwacht medeleven. Het verhaal ontvouwt zich als een geheimzinnig weefsel, een symbolisch mijnenveld overspoeld door ontheemde personen, gebeurtenissen en voorwerpen waarvan de directe betekenis niet altijd evident is, maar de kracht en relevantie des te voelbaarder. Als een fascinerende visuele wereld bestierd door de logica van dromen, waarin het rationele terloops samengaat met het bizarre. Het resultaat is een werk dat blijft verbazen, verwarren en uitdagen.