Theatermaker Sadettin Kirmiziyüz is vader van drie kinderen. Net als zijn ouders, beide Turkse arbeidsmigranten, heeft hij twee zoons en een dochter. Welke lessen heeft hij van zijn ouders geleerd en geeft hij door aan zijn kinderen? Kun je iets nalaten als dat wat jou nagelaten is op losse schroeven staat en je wereldbeeld wankelt? MONUMENTAAL is een solo van een theatermakende bi-culturele vader van 40, die anno 21e eeuw iets wil betekenen voor zijn kinderen.

De afgelopen vijftien jaar maakte Sadettin voorstellingen waarin de verhalen en levens van zijn familie symbool stonden voor grote maatschappelijke en politieke thema’s als identiteit, migratie, integratie en culturele meervoudigheid. Monumenten voor zijn familie die de geschiedenis van migranten in Nederland beschreven en daarmee ook een belangrijk deel van de geschiedenis van Nederland zelf. Over zijn vader en moeder, de Turkse arbeidsmigranten uit de jaren ‘70. Over zijn broer, zus en tenslotte hijzelf, de migrantenkinderen die in de jaren ‘80 en ‘90 koste wat kost moesten integreren in een steeds minder gastvrij Nederland. Tegelijkertijd mochten ze hun Turkse en islamitische identiteit en afkomst nooit verloochenen. 
Wat betekent het theater dat hij heeft gemaakt voor zijn nageslacht, welke Monumenten laat hij zijn kinderen na? En wat vinden zijn kinderen er eigenlijk van?

Na afloop staat er een drankje voor je klaar.